۰۲
خرداد
تراشه‌های امروزی پیچیده‌تر از تراشه‌های قدیمی هستند و ترانزیستورهای بسیار زیادی روی سطح کوچک خود جای داده‌اند. مدارات داخلی یا به عبارت دیگر ارتباطات داخلی تراشه هم بسیار پیچیده شده است. فلز مس عنصری با هدایت الکتریکی بالاست که در تراشه‌ها استفاده می‌شود؛ ولیکن با پیشرفت صنعت تراشه و تولید آن، ضخامت لایه‌ها و نیز عرض سیم‌های باریک مسی کاهش یافته است که خود به مشکل‌تر شدن تولید منجر می‌شود. برای برطرف کردن نواقصی مثل وجود خلأ که عملکرد تراشه را به شدت کاهش می‌دهند، راهکارهای مختلفی ارائه شده که یکی از آنها استفاده از لایه‌های نازک کبالت است و در ادامه‌ی مطلب به آن می‌پردازیم.